Vaststelling van de standaard

Een certificeerder moet bevoegd zijn om volgens een bepaald schema het bosbeheer te evalueren, toetsen en certificeren. Zo heeft FSC international verschillende certificerende instellingen geaccrediteerd.

De bosmanager, aanvrager van het certificaat, maakt van tevoren de keuze voor een bepaald certificeringsschema, en daarmee de standaard waartegen getoetst wordt.

FSC heeft internationale criteria en indicatoren, die vertaald worden naar de lokale context. Wanneer dit gebeurt is door een nationale werkgroep en de nationale standaard geaccepteerd is door FSC international (endorsed), dan is de certificeerder verplicht de nationale standaard te gebruiken.

Als de nationale werkgroep niet actief is, of de standaarden nog niet "endorsed" zijn, dan zal de certificeerder de internationale richtlijnen zelf uitwerken, aan de hand van onderzoek en gesprekken met specialisten.

Suriname heeft nog geen nationale standaard voor duurzaam bosbeheer. Wel is er een nationale werkgroep boscertificering opgericht, die o.a. de formulering van deze standaard moet gaan initiëren. De werkgroep is echter nog niet actief.
Buurland Guyana heeft wel een nationale standaard ontwikkeld. Deze standaard is in een testfase.

National Forest Certification Standard for Guyana (derde versie)
SKAL international FSC-standard